AI in een museum?
Voor veel mensen klinkt dat nog steeds als een experiment uit Silicon Valley, niet iets dat je tegenkomt naast een schilderij van Van Gogh. Maar AI is al lang geen toekomstmuziek meer. Steeds meer musea gebruiken het. Niet om mensen te vervangen, maar om hun bezoekers beter te helpen.
Niet met robots, zoals je in Japan steeds vaker ziet. Daar zijn wij in Nederland te nuchter voor. Wél met slimme, stille assistenten die precies op het juiste moment antwoord geven op vragen van bezoekers.
De realiteit in musea
Iedere dag weer diezelfde vragen: “Tot hoe laat zijn jullie open?” “Kan ik met een Museumkaart naar binnen?”
“Waar vind ik de garderobe?” “Wat betekent dit werk eigenlijk?” “Waar kan ik parkeren?”
Ze komen via telefoon, aan de balie, in je inbox of op social media. En je team? Dat wil graag helpen, maar heeft de handen al vol.
Veel bezoekers stellen hun vraag pas als er niemand beschikbaar is, of durven die überhaupt niet te stellen. En zo blijven sommige vragen gewoon liggen.
Hoe technologie helpt bij veelgestelde museumvragen
Steeds meer musea zoeken naar manieren om bezoekersvragen sneller en consistenter te beantwoorden, zonder dat het extra druk legt op het team. Sommige kiezen voor uitgebreide FAQ’s, anderen zetten in op apps of interactieve schermen.
Maar een toenemende groep experimenteert met een andere aanpak: AI die werkt als een digitale gids. Niet om mensen te vervangen, maar om bezoekers net dat beetje extra context of hulp te bieden op het juiste moment, op de juiste plek.
Een voorbeeld hiervan is het gebruik van QR-codes naast kunstwerken, waarmee bezoekers via hun telefoon extra uitleg kunnen krijgen. Of een chatfunctie op de website die ook buiten openingstijden beschikbaar is voor praktische vragen. Ook wordt AI-technologie ingezet bij telefonische informatievoorziening, waarbij eenvoudige vragen automatisch beantwoord kunnen worden.
De kern van deze ontwikkeling?
Bezoekers willen ontdekken op hun eigen tempo. Zonder wachtrij, zonder drempels. En musea willen graag helpen, maar lopen tegen grenzen in tijd en capaciteit aan.
Daar komt slimme ondersteuning goed van pas.
Slimmer omgaan met vragen, zonder in te leveren op beleving
Het gesprek over AI in musea hoeft niet te gaan over robots of sciencefiction. Het mag gaan over publieksservice, toegankelijkheid en rust in je organisatie. Over manieren om bezoekers op eigen tempo te laten ontdekken, zonder dat je team óveral tegelijk hoeft te zijn.
Steeds meer musea zoeken naar zulke oplossingen. Niet door alles te automatiseren, maar door digitale ondersteuning op de juiste plekken in te zetten.
Een concreet voorbeeld daarvan vind je hier: heyloha.ai/musea
